قانون‌گذاری رمزارزها در اروپا میکا (MiCA)

«مقررات بازار دارایی‌های رمزنگاری‌شده» یا «میکا» (MiCA) به‌عنوان اولین و تنها قانون از نوع خود در ۲۰ آوریل ۲۰۲۳ توسط پارلمان اروپا تصویب شد.

مروری بر اولین چهارچوب جامع مقررات رمزارزها

«مقررات بازار دارایی‌های رمزنگاری‌شده» میکا (MiCA) در اتحادیه اروپا، به مجموعه‌ای از دستورات و قوانین اشاره دارد که بر صدور خدمات مربوط به دارایی‌های مبتنی بر رمزنگاری و استیبل‌کوین‌ها نظارت دارند.

مجموعه مقررات MiCA در ۲۰ آوریل ۲۰۲۳ توسط پارلمان اروپا با ۵۱۷ رای موافق و ۳۸ رای مخالف تصویب شد. همچنین در حال حاضر، MiCA به‌عنوان اولین و تنها قانون از نوع خود در سطح جهان شناخته می‌شود که می‌تواند راه را برای سایر حوزه‌های قضایی پیشرو روشن‌تر کند.

این مجموعه مقررات ارایه‌شده توسط پارلمان اروپا و شورای اتحادیه اروپا قانون یکسانی را معرفی می‌کند که بر اساس آن همه شرکت‌های محدود به قلمرو کل کشورهای اتحادیه اروپا که با دارایی‌های رمزنگاری شده سروکار دارند، فعالیت خواهند کرد. انتظار می‌رود که با اجرایی شدن MiCA، ارایه‌دهندگان خدمات دارایی دیجیتال (از جمله ارزهای دیجیتال) ملزم به پیروی از مجموعه قوانین باشند.

توکن‌سازی (Tokenization)

برای کسب‌وکارها، توکن‌سازی اغلب به صدور توکن و مراحل فنی آن محدود می‌شود. در اصل، عبارت توکن‌سازی به یک فرآیند جایگزین اشاره دارد که طبق آن یک شی توکن‌سازی شده نماد خود را در یک محیط دیجیتالی به دست می‌آورد و حرکت آن نماد حرکت خود شی است. «اوراق بهادار کلاسیک» (چک، سهام، اوراق قرضه) بر اساس همان ایده برای تسهیل مبادله از طریق انتقال یک سند بر اساس یک دارایی خاص ساخته شده است. تمام مقررات بازار رمزارزها به «باز کردن بسته‌بندی توکن» خلاصه می‌شود؛ در واقع تنظیم‌کننده‌ها می‌خواهند خود دارایی زیربنایی را ببینند و سیستمی از الزامات را بر اساس آن بسازند.

مجموعه مقررات میکا (MiCA)

محیط نظارتی در فضای بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال در دو سال گذشته توسط رویدادهای قطبی متزلزل شده است؛ از یک سو، محدودیت‌های شدید استخراج و گردش مالی در چین، از سوی دیگر، به رسمیت شناختن بیت‌کوین به‌‌عنوان ابزار رسمی پرداخت در السالوادور. از‌این‌رو، اتحادیه اروپا به نوبه خود به سمت ایجاد یک محیط جدید برای تنظیم بازار ارزهای دیجیتال حرکت می‌کند. در سپتامبر ۲۰۲۰، کمیسیون اروپا پیش‌نویس مقررات مربوط به بازار دارایی‌های رمزنگاری شده را منتشر کرد که قرار بود چارچوب نظارتی جامع و منسجمی را برای این نوع دارایی‌ها که به ابزارهای مالی مرتبط نیستند، ارایه کند.

اتحادیه اروپا در اکتبر ۲۰۲۲ به یک توافق سیاستی در مورد مقررات بازار دارایی‌های رمزنگاری‌شده دست یافت. مجموعه قوانین جدید که تحت عنوان  مقررات میکا (Markets in Crypto Assets) معرفی شد، ناشران و ارایه‌دهنده‌های خدمات را با هدف حمایت از مصرف‌کننده و سرمایه‌گذار و در عین حال تضمین ثبات مالی و حمایت از نوآوری پوشش می‌دهد. مقررات MiCA که به‌تازگی (آوریل ۲۰۲۳) تصویب شده، به نظر می‌رسد اروپا را به‌عنوان یک منطقه جذاب در بازار ارزهای دیجیتال تبدیل کند.

در واقع، این سلسله قوانین تعدادی الزامات را بر روی پلتفرم‌های مبتنی بر رمزنگاری، صادرکنندگان ارزهای دیجیتال و معامله‌گران را در رابطه ‌با شفافیت، مجوز، افشای اطلاعات و نظارت بر تراکنش‌ها تحمیل می‌کند. از آنجایی که MiCA جامع‌ترین چهارچوب نظارتی در صنعت رمزارزها تا به امروز است، می‌توان گفت اتحادیه اروپا به برکت وجود پارلمانی در این حوزه یک قدم جلوتر از ایالات متحده و بریتانیا قرار می‌گیرد. البته لازم به ذکر است که این مجموعه مقررات هنوز به مرحله اجرا نرسیده و قرار است از اواسط سال ۲۰۲۴ تا اوایل سال ۲۰۲۵ لازم به اجرا شود.

MiCA که یک متن قانونی پیش‌گام از نظر تنظیم بازار دارایی‌های رمزنگاری‌شده است، بدون شک اتحادیه اروپا را به‌عنوان یک تنظیم‌کننده سریع جهانی معرفی می‌کند. همچنین باید به‌خوبی آگاه باشیم؛ از آنجایی که بازار ارزهای دیجیتال یک بازار جهانی است و کاربران آن از هر نقطه در این کره خاکی ممکنه باشند، دارای چند حوزه قضایی در سرتاسر جهان است.

موارد تحت پوشش مقررات MiCA

MiCA دارایی رمزنگاری‌شده را این‌گونه تعریف می‎کند: «یک نماینده دیجیتالی از ارزش یا حقوق که ممکن است به صورت الکترونیکی و با استفاده از فناوری دفترکل توزیع‌شده یا فناوری مشابه ذخیره شوند و قابل نقل‌و‌انتقال نیز هستند». اساسا مجموعه مقررات MiCA بین «ارزهای رمزنگاری‌شده» از یک سو و «توکن‌ها» از سوی دیگر تمایز قایل شده است. MiCA همچنین الزاماتی را برای صادرکنندگان دارایی‌های رمزنگاری‌شده و ارایه‌دهندگان خدمات این نوع دارایی‌ها (CASP) تعیین می‌کند.

طبق دستورات این مجموعه مقررات صادرکنندگان دارایی‌های رمزنگاری‌شده باید اطلاعات کامل و شفافی درباره رمزارز خود منتشر کنند و قوانین افشا و شفافیت را رعایت کنند. همچنین آن‌ها باید ثبت شده و اقدامات امنیتی و انطباق با مبارزه با پول‌شویی را اجرا کنند.

طبقه‌بندی دارایی‌های رمزنگاری‌شده از نظر MiCA

دارایی‌های رمزنگاری‌شده که ART یا EMT در نظر گرفته نمی‌شوند: مانند «توکن‌های کاربردی» که برای ارایه دسترسی دیجیتال به یک کالا یا خدمات در یک DLT در نظر گرفته شده‌اند و تنها توسط صادرکننده آن توکن پذیرفته می‌شوند. به‌عنوان‌مثال، «توکن غیر قابل تعویض» (NFT) نیز تحت تعریف ارایه‌شده برای دارایی رمزنگاری‌شده توسط MiCA قرار می‌گیرند، اما این نوع توکن‌ها در گروه استثنا قرار دارند و نیازی به انتشار وایت‌پیپر ندارند.
السالوادور و جمهوری آفریقای مرکزی تنها کشورهایی بودند که بیت کوین را به عنوان ارز قانونی برای مبادلات مالی خود قبول داشتند

مجموعه مقررات MiCA که یک چارچوب نظارتی برای ارزهای دیجیتال مبتنی بر فناوری «دفترکل غیرمتمرکز» (DLT) ارایه می‌دهد، این نوع دارایی‌های رمزنگاری‌شده را به صورت زیر دسته‌بندی می‌کند:

توکن‌های با پشتوانه یک دارایی (ART): نوعی از دارایی‌های رمزنگاری‌شده که ادعا می‌کند از طریق وابستگی به ارزش ارز‌های فیات، دیگر کالا‌ها و یا ترکیبی از آن‌ها ارزش ثابت خود را حفظ می‌کنند. این دسته فقط شامل استیبل‌کوین‌ها که در تناظر یک‌به‌یک با ارزش یک دلار هستند، نمی‌شود. بلکه برخی رمزارزهای دیگر که قیمت آن‌ها در تناظر یک به یک با ارزش طلای فیزیکی است را نیز در بر می‌گیرد و یا شامل مواردی است که ترکیبی از این دو کالا را به عنوان پشتوانه خود انتخاب می‌کنند.

بر اساس MiCA، صدور توکن‌های با پشتوانه یک دارایی منوط به رعایت برخی الزامات است که شامل موارد زیر می‌شود؛

  • فقط اشخاص حقوقی مستقر در اتحادیه اروپا می‌توانند این نوع دارایی‌ها را صادر کنند (البته دو استثنا وجود دارد؛ مبلغ صدور بیش از ۵,۰۰۰,۰۰۰ یورو نباشد یا پیشنهاد فقط برای سرمایه‌گذاران واجد شرایطی خاص ارسال شود.)
  • رعایت استانداردهای تولید «وایت‌پیپر» (Whitepaper)
  • تعهد ناشر برای حفظ دارایی پشتوانه. ناشر این نوع توکن‌ها می‌تواند از جمله از طریق‌ سرمایه‌گذاری دارایی‌های ذخیره فقط در ابزارهای مالی با نقدشوندگی بالا و با حداقل ریسک بازار و اعتباری آن‌ها را نگهداری و ایمن کند.
  • افشای اطلاعات ماهانه

توکن‌های پول الکترونیکی (EMT): نوعی از ارزهای دیجیتال هستند که در تناظر یک به یک با ارز فیات که ارز قانونی است، ارزش ثابتی را حفظ می‌کنند. تفاوت بین توکن‌های ART و EMT در پیکربندی دارایی اساسی است که از قیمت آن توکن پشتیبانی می‌کند. ART از دارایی‌های غیرنقدی یا سبدی از ارزها استفاده می‌کنند، در حالی که EMTها از یک ارز واحد استفاده می‌کنند که آن‌ها را به مفهوم پول الکترونیکی نزدیک‌تر می‌کند.

دارایی‌های رمزنگاریشده که ART یا EMT در نظر گرفته نمی‌شوند: مانند «توکن‌های کاربردی» که برای ارایه دسترسی دیجیتال به یک کالا یا خدمات در یک DLT در نظر گرفته شده‌اند و تنها توسط صادرکننده آن توکن پذیرفته می‌شوند. به‌عنوان‌مثال، «توکن غیر قابل تعویض» (NFT) نیز تحت تعریف ارایه‌شده برای دارایی رمزنگاری‌شده توسط MiCA قرار می‌گیرند، اما این نوع توکن‌ها در گروه استثنا قرار دارند و نیازی به انتشار وایت‌پیپر ندارند.

الزامات و استاندارد‌های وایت‌پیپر از نظر MiCA

طبق مقررات MiCA، وایت‌پیپر یک سند است که اطلاعات دقیقی را درباره ارز دیجیتال و صادرکننده آن ارایه می‌دهد. وایت‌پیپر باید شامل اطلاعاتی درباره صادرکننده، هدف ارز دیجیتال، تکنولوژی پشت آن، خطرات مرتبط با سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال و هرگونه اطلاعات مرتبط دیگری باشد که سرمایه‌گذاران باید آگاهی از آن‌ها داشته باشند. ماده ۵ مجموعه مقررات MiCA الزامات وایت‌پیپر در انتشار ارزهای دیجیتال را تعیین می‌کند که به شرح زیر است:

  • ناشر یک ارز دیجیتال باید در وایت‌پیپر پروژه به شرح دقیق صادرکننده و شرکت‌کنندگان اصلی درگیر در توسعه پروژه بپردازد.
  • اطلاعات دقیق در مورد پروژه، نوع کوین (توکن) که به‌صورت عمومی عرضه می‌شود یا برای آن مجوز تجارت درخواست می‌شود، دلایلی که آن کوین (توکن) به صورت عمومی ارایه می‌شود و این‌که چرا پذیرش تجارت و استفاده از ارز فیات یا سایر رمزارزها از طریق عرضه عمومی آن پروژه درخواست می‌شود، مواردی هستند که باید به طور کامل در وایت‌پیپر روشن شوند.
  • جزییات عرضه عمومی از جمله؛ تعداد کوین (توکن)های در نظر گرفته‌شده در فروش اولیه، قیمت انتشار و شرایط اشتراک باید در وایت‌پیپر تشریح شود.
  • شرح تفصیلی از حقوق و تعهدات مربوط به رمزارزهای پروژه و رویه‌ها و شرایط اعمال آن حقوق ارایه شوند.
  • اطلاعات مربوط به فناوری اساسی و استانداردهای کوین (توکن) صادرشده باید در وایت‌پیپر آشکار شوند.
  • وایت‌پیپر هر ارز دیجیتال باید به شرح مفصلی از خطرات مرتبط با ناشر، خود دارایی‌ها، عرضه عمومی و فروش بپردازد.

علاوه بر این الزامات عمومی، MiCA مشخص می‌کند که وایت‌پیپر باید به زبانی ساده و قابل درک برای سرمایه‌گذاران نوشته شود. وایت‌پیپر باید همچنین دقیق و به‌روز باشد و تغییرات یا به‌روزرسانی‌هایی که در ارز دیجیتال یا صادرکننده آن رخ می‌دهد را نشان دهد. MiCA همچنین می‌خواهد وایت‌پیپر قبل از سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال برای سرمایه‌گذاران در دسترس باشد. این بدان معناست که وایت‌پیپر باید به راحتی قابل دسترسی و به صورت برجسته در وب‌سایت یا سایر پلتفرم‌های مربوط به صادرکننده‌ها قرار داده شود.

در نهایت، MiCA مشخص می‌کند که وایت‌پیپر باید قبل از ارایه به سرمایه‌گذاران، توسط مقامات مربوطه بررسی و تایید شود. این مورد برای اطمینان از این است که وایت‌پیپر تمامی الزامات لازم را برآورده کرده و به سرمایه‌گذاران اطلاعات دقیق و قابل اعتماد درباره ارز دیجیتال و صادرکننده آن ارایه می‌دهد. به طور خلاصه، MiCA الزاماتی برای وایت‌پیپرهای صادرشده توسط ارایه‌دهندگان خدمات ارزهای دیجیتال دارد که شامل شفافیت، مختصر، دقیق، به‌روز، قابل دسترسی و تاییدشده توسط مقامات مربوطه است. البته لازم به ذکر است که طبق MiCA، صادرکننده دارایی‌های‌ رمزنگاری‌شده مسوولیت کامل محتوای وایت‌پیپر را بر عهده دارد و کاربر باید در نظر بگیرد که مستندات فنی در مورد دارایی‌های رمزنگاری‌شده توسط مقامات ذی‌صلاح هیچ یک از کشورهای عضو اتحادیه اروپا بررسی یا تایید نشده است. همچنین اگر صادرکننده یک دارایی‌ رمزنگاری‌شده نتواند چنین ارزش آتی را تضمین کند، هیچ ادعایی برای ارزش آتی کوین (توکن)های آن وجود ندارد.

موارد استثنا در اختیاری بودن انتشار وایت‌پیپر طبق MiCA

مروری بر اولین چهارچوب جامع مقررات رمزارزها میکا MiCA
بر اساس MICA باید حداقل ۲۰ روز کاری قبل از انتشار رمزارز خود، نسخه وایت‌پیپر را به مقامات نظارتی ملی اطلاع دهند و فهرستی از کشورهای اتحادیه اروپا را که قصد دارند آن رمزارز را برای فروش عمومی در آن ارایه دهند، معین کنند.

ماهیت مقررات وایت‌پیپر در MiCA به شدت شبیه مقررات انتشار اوراق بهادار و تعهدات افشای ناشران در بورس‌های اوراق بهادار است. در این مورد نیز رمزارزهایی به صورت استثنا وجود دارند که گردآوری و انتشار سند وایت‌پیپر برای آنها اختیاری است. لیست استثناها به شرح زیر است:

(الف) دارایی‌های رمزنگاری‌شده‌ای که به صورت رایگان ارایه می‌شوند (البته این بند شامل رمزارزهایی که به صورت رایگان اما در ازای ارایه برخی اطلاعات شخصی به کاربر داده می‎شوند، نیست. بلکه فقط مشمول رمزارزهایی می‌شود که به صورت کاملا رایگان منتشر شوند.)

(ب) دارایی‌های رمزنگاری‌شده‌ای که به طور خودکار از طریق فرآیند استخراج به عنوان پاداش برای حفظ DLT یا تایید تراکنش‌ها ایجاد می‌شوند.

(ج) دارایی‌های رمزنگاری‌شده‌ای که منحصربه‌فرد هستند و نمی‌توان آنها را با سایر دارایی‌های رمزنگاری‌شده جایگزین کرد.

(د) دارایی‌های رمزنگاری‌شده‌ای که به کمتر از ۱۵۰ شخص حقیقی یا حقوقی که درخواست سرمایه‌گذاری از جانب خود این افراد است، در سطح هر کشور عضو اتحادیه ارایه می‌شوند.

 (ه) زمانی که مجموع مبلغ پیشنهادی در اتحادیه و محاسبه شده برای دوره ۱۲ ماهه، کمتر از ۱ میلیون یورو یا معادل آن باشد.

(و) پیشنهاد فروش عمومی دارایی‌ رمزنگاری‌شده به صورت انحصاری برای سرمایه‌گذاران واجد شرایط است و این رمزارز فقط می‌تواند به این سرمایه‌گذاران واجد شرایط تعلق داشته باشند.

به طور کلی، بر اساس MiCA صادرکنندگان هر پروژه در فضای رمزارزها باید حداقل ۲۰ روز کاری قبل از انتشار رمزارز خود، نسخه وایت‌پیپر را به مقامات نظارتی ملی اطلاع دهند و فهرستی از کشورهای اتحادیه اروپا را که قصد دارند آن رمزارز را برای فروش عمومی در آن ارایه دهند، معین کنند. البته MiCA در رابطه با رمزارزهای دو دسته اول یعنی ART و EMT الزامات محتوای جداگانه‌ای تعیین می‌کند و صادرکننده رسما باید از مقامات ذی‌صلاح درخواست مجوز کند.

دارایی‌های رمزنگاری شده که تحت پوشش MiCA نیستند

چهارچوب تعیین‌شده توسط MiCA، دسته‌ای از رمزارزهای جدید در صنعت ارزهای دیجیتال مانند بخش DeFi (مالی غیرمتمرکز)، توکن‌های غیر قابل ‌تعویض و «ارزهای دیجیتال بانک مرکزی» (CBDC) را حذف می‌کند و یا در حالت استثنا قرار می‌دهد. طبق تعریف ارایه‌شده توسط بانک مرکزی اروپا، DeFi روش جدیدی برای ارایه خدمات مالی است که از واسطه‌های سنتی متمرکز صرف‌نظر می‌کند و در عوض بر پروتکل‌های خودکار تکیه می‌کند.

«MiCA چندین مولفه از دنیای ارزهای دیجیتال را خارج از محدوده خود قرار می‌دهد. DeFi یکی از آن‌هاست، اما توکن‌های غیر قابل‌ تعویض، توکن‌های امنیتی و حتی تامین مالی دارایی‌های دیجیتال را نیز «به صورت استثنا» شامل می‌شود.»

در واقع، طبق این مجموعه مقررات، مولفه‌های مذکور یا در حال حاضر مقررات خاص خود را مطابق با ماهیت خود دارند یا دارای چنان ویژگی‌های خاصی هستند که قانون‌گذاران برای پیکربندی یک چارچوب قانونی که به طور مناسب خطرات را برطرف می‌کند، باید تجزیه و تحلیل بیشتری انجام دهند. همچنین ماریا معتقد است که در هر صورت MiCA گامی روبه‌جلو است و به هدف حمایت قوی از مصرف‌کننده متکی است، به‌طوری‌که خطراتی را که این بازارها احتمالا برای ثبات مالی ایجاد می‌کنند به حداقل برساند.

به‌طور کلی می‌توان گفت در مجموعه مقررات ارایه‌شده توسط MiCA موارد زیر پوشش داده نمی‌شوند:

  • به صورت مستقیم خود فناوری بلاک‌چین یا فناوری رجیستری توزیع‌شده زیربنای دارایی‌های رمزنگاری‌شده
  • فرآیند استخراج
  • ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)؛ ارزهای دیجیتال رسمی دولتی که در حال حاضر به طور مستقل در هر کشور در حال مذاکره یا توسعه هستند.
  • ابزارهای مالی (شامل اوراق بهادار به شکل توکن‌های امنیتی)، اوراق بهادار، پول الکترونیکی و هر چیزی که تحت حیطه مقررات خاص از جمله؛ MiFID II (دستورالعمل بازارهای ابزارهای مالی)، دستورالعمل پول الکترونیکی و غیره قرار می‌گیرد.

مقررات مربوط به خدمات ارزهای دیجیتال در MiCA

MiCA علاوه بر تنظیم و قانون‌گذاری بازارهای رمزارزها در اروپا، ارایه خدمات در این حوزه را نیز قانون‌گذاری می‌کند. طبق تعاریف MiFID، مجموعه مقررات MiCA به جهت قانون‌گذاری، خدمات زیر را تحت پوشش قرار می‌دهد:

  • پلتفرم‌هایی که خدمات نگهداری و مدیریت دارایی‌های رمزنگاری‌شده را به مشتریان خود ارایه می‌دهند.
  • صرافی‌های ارز دیجیتال که امکان تبادل ارزهای فیات با رمزارزها را ارایه می‌دهند.
  • پلتفرم‌هایی که خدمات اجرای سفارش‌های مشتریان مربوط به دارایی‌های رمزنگاری‌شده را ارایه می‌دهند.
  • خدمات ناشی از انتقال دارایی‌های رمزنگاری‌شده به دیگران.
  • پلتفرم‌هایی که خدمات مدیریت سبد متشکل از دارایی‌های رمزنگاری‌شده را ارایه می‌دهند.

البته لازم به ذکر است که طبق MiCA، بانک‌ها، ارایه‌دهندگان خدمات مالی، سپرده‌گذاری‌های مرکزی اوراق بهادار، اپراتورهای مرکز معاملات، موسسات پول الکترونیکی و مدیران صندوق‌ها اگر بخواهند خدمات رمزارزی فوق‌الذکر را تا حدی که می‌خواهند، ارایه کنند، نیازی به مجوز جدید برای ارایه این خدمات ندارند و مجوز قبلی که برای ارایه خدمات فعلی خود دارند کافی است. بلکه برای دریافت مجوز فعالیت در اتحادیه اروپا، آنها فقط باید از قبل به رگولاتورهای کشور خود اطلاع دهند.

طبق ماده ۵۳ MiCA، الزام دریافت مجوز جدید ارایه خدمات فوق، فقط برای شرکت‌هایی اعمال می‌شود که هنوز مجوز خاصی ندارند و فقط می‌خواهند خدمات مربوط به دارایی‌های رمزنگاری‌شده را ارایه دهند. اطلاعاتی که باید برای دریافت مجوز خدمات فوق ارایه شود، شامل مواردی از جمله؛ طرح تجاری تفصیلی، اطلاعات حقوق صاحبان سهام، اسناد قرارداد مدیریت، اطلاعات مالک، اثبات مناسب بودن مدیران، شرح کنترل‌های داخلی و تجزیه‌وتحلیل ریسک است.

یکی دیگر از ویژگی‌های مهم MiCA زمان پردازش برنامه‌ریزی‌شده برای مقامات در ارایه مجوزهاست. طبق ماده ۵۵ MiCA، مرجع باید دریافت درخواست یک مجوز را به صورت کتبی ظرف ۵ روز کاری تایید کند. همچنین مقام صلاحیت‌دار باید کامل بودن درخواست را ظرف ۲۵ روز پس از دریافت درخواست بررسی کنند. پس از تایید کامل بودن، مرجع ۴۰ روز فرصت دارد تا در مورد صدور یا عدم صدور مجوز تصمیم مستدل بگیرد و ۵ روز دیگر برای گزارش تصمیم خود فرصت دارد.

نظارت بر اجرای MiCA

نظارت بر اجرای هر بخش از مجموعه مقررات MiCA برعهده سازمان‌های خاصی است. اما به عنوان یک قاعده کلی به این صورت است که هر کدام از مقامات ملی در کشورهای عضو اتحادیه که در آن مستقر هستند، باید بر اجرای این قوانین نظارت کنند. سازمان‌های ناظر نیز در هر کشور به تفکیک دو مورد زیر است:

  • برای توکن‌های مبتنی بر پشتوانه یک دارایی، سازمان بانکداری اروپا (EBA)
  • برای توکن‌های پول الکترونیکی، هم ملی و هم EBA.

چرا MiCA مهم است؟

چرا MiCA مهم است؟
من فکر می‌کنم بیت‌کوین اولین پول رمزنگاری شده است که پتانسیل تغییر جهان را دارد

کارشناسان مقررات ارزهای دیجیتال معتقدند که مجموعه مقررات MiCA ضمن حمایت از نوآوری، اطمینان نظارتی و حمایت‌های قوی‌تری را برای مصرف‌کنندگان در بازار رمزارزها فراهم می‌آورد. در واقع، MiCA برای دستیابی به این اهداف، مکانیسم‌هایی را ایجاد می‌کند تا اطمینان حاصل کند که استیبل‌کوین‌ها واقعا پایدار هستند، نیاز به شفافیت بیشتر در بازار دارند و از ایجاد ریسک بیش از حد توسط بازیکنان جلوگیری می‌کند، در حالی که اطمینان حاصل می‌کند که دارایی‌های تحت پشتوانه واقعا محافظت می‌شوند.

چارچوب MiCA همچنین به دنبال کاهش اثرات زیست‌محیطی ارزهای دیجیتال است. مکانیزم برخی از استخراج ارزهای دیجیتال به این طریق است که فرآیند اعتبارسنجی تراکنش‌ها و افزودن واحدهای جدید به بلاک‌چین آن، به تجهیزات پرقدرتی نیاز دارد که مقادیر زیادی انرژی مصرف می‌کنند که ممکن است از سوخت‌های فسیلی مانند زغال‌سنگ حاصل شود. این صنعت همچنین به حجم قابل‌توجهی از قطعات کامپیوتری نیاز دارد که منجر به تولید زباله‌های الکترونیکی می‌شود.

MiCA به‌عنوان یک تلاش نظارتی گسترده‌تر طراحی شده است که شامل ابتکاراتی مانند «قانون مقاومت عملیاتی دیجیتال» (DORA)، «سازمان رهبری DLTها» و «مقررات انتقال وجوه» (TFR) است. DORA استانداردهایی را برای توسعه و حفظ اقدامات امنیتی در سازمان‌های بخش مالی و اشخاص ثالثی که خدمات مرتبط را ارایه می‌کنند، مانند محاسبات ابری یا تجزیه و تحلیل داده، تعیین می‌کند.

سازمان رهبری (DLT Pilot Regime) با هدف پیاده‌سازی زیرساخت‌های بازار آزمایشی برای صدور، تجارت و تسویه توکن‌های امنیتی با استفاده از فناوری DLT و تعریف «ابزار مالی» تحت دستورالعمل MiFID II را تغییر می‌دهد تا ابزارهای مبتنی بر فناوری DLT را در بر گیرد. در نهایت، مقررات انتقال وجوه TFR برای نقل و انتقالات دارایی‌های رمزنگاری‌شده اعمال می‌شود و شفافیت مالی در مبادلات دارایی‌های دیجیتال را تضمین می‌کند.

جمع‌بندی

با توجه‌ به مواردی که در این مقاله اشاره شد می‌توان گفت MiCA جامع‌ترین چارچوب نظارتی برای دارایی‌های دیجیتال در سطح جهان تا به امروز است. این قوانین تعدادی الزامات را بر روی پلتفرم‌های رمزنگاری، صادرکنندگان توکن و معامله‌گران در مورد شفافیت، افشا، مجوز و نظارت بر تراکنش‌ها تحمیل می‌کند. در نتیجه این مجموعه مقررات، قوانین جدیدی را معرفی می‌کند که هرگونه سواستفاده از بازار ارزهای دیجیتال مربوط به هر نوع تراکنش یا خدمات دارایی‌های رمزنگاری شده را ممنوع می‌کند، از جمله؛ افشای غیرقانونی اطلاعات داخلی، معاملات داخلی و اقداماتی که احتمالا منجر به اختلال یا دست‌کاری ارزهای دیجیتال می‌شوند.

لینک کوتاه: https://www.bcamag.com/bit/uxct
حسین قطبی
حسین قطبی
مقاله‌ها: 8

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *