سندباکس به یکی از اصلیترین شعارهای بلاکچین یعنی غیرمتمرکز بودن، اهمیت خاصی میدهد؛ البته نه فقط در بلاکچین، بلکه در دنیای واقعی. این پروژه در اقدامی کمسابقه، به برگزاری بوتکمپهای طراحی بازی در اقصینقاط جهان اقدام کرده است.
سندباکس، بهعنوان یکی از پیشروترین پروژهای متاورسی، همیشه بهدنبال حمایت از بازیکنان و طراحان در پلتفرم خود بوده؛ این پروژه با معرفی و انتشار سه نرمافزار جداگانه، سهولت بازیسازی را به اوج رسانده است. یک نرمافزار برای بازیکنان، یک نرمافزار برای طراحی و ساخت انواع انافتیها (NFT) از قبیل آواتارها (Avatar)، اجسام و هر چیزی که میتوان در محیط بازی قرار داد و یک نرمافزار برای ساختوساز زمینها و طراحی بازیها.
نکته قابل توجه، بینیازی به حتی یک خط کدنویسی در استفاده از این نرمافزارها است که ما را به یاد بازیهایی مثل سیمز (The Sims) و ماینکرفت (Minecraft) میاندازد.
یکی از اصلیترین نقاط قوت و استراتژیهای سندباکس، استفاده از محتوای UGC یا محتوایی است که توسط کاربران تولید شده؛ به همین منظور، از هر اقدامی برای سهولت استفاده از ابزار توسط کاربران و آموزش آنها دریغ نمیکند.
سندباکس در جدیدترین برنامه حمایتی طراحان، به برگزاری یک تور بوتکمپ بینالمللی در کشورهایی مثل فرانسه، ژاپن، هند، سنگاپور و ترکیه اقدام کرده است. خوشبختانه توانستیم بهعنوان تنها رسانه ایرانی حاضر در این برنامه، در بوتکمپ ترکیه شرکت کنیم که در ادامه تجربیات خود را از این برنامه با دیگران به اشتراک میگذاریم.
پنجم جولای، استانبول، مرکز بازیهای الکترونیکی
مرکزی که رویداد در آن برگزار میشد، یک گیمنت پیشرفته در منطقه شیشلی استانبول دقیقن روبهروی مرکز خرید جواهیر بود. هنگام ورود به مجموعه، بنری بههمراه کد کیوآر وجود داشت که با اسکن آن، انافتی شرکت در رویداد در کیفپول شما ضرب میشد.
مجموعه کوچکی داشت، اما دنیایی از امکانات بازیهای کامپیوتری پشت آن نهفته بود. تعداد زیادی زون (بخش) که در هر کدام حدود ۲۰ دستگاه کامپیوتر وجود داشت و در مرکز این بخشها، دو گروه پنجتایی کامپیوتر که نشاندهنده بخشی بود که فینال بازیها در آن انجام میشد. پشت این بخش یک اسکرین بزرگ وجود داشت که در آن بنر تبلیغ بوتکمپ به چشم میخورد. نور کم بههمراه لامپهای نئون و الایدی، زیبایی جالبی به فضا داده بود.
شرکتکنندگان یکییکی وارد محل رویداد میشدند. بیشتر آنها طراحان بازی یا کدنویس بودند که بهخاطر علاقه به وب ۳ (Web 3)، متاورس (Metaverse) و بلاکچین (BlockChain) و از همه مهمتر پروژه سندباکس (Sandbox)، آنجا حاضر شده بودند.
داستان یکی از این افراد بسیار جالب بود. مرد ترک میانسالی که نام مستعارش AhuraX بود. او که فهمیده بود من از یک رسانه ایرانی هستم، درباره داستان نامش توضیح داد: «من زیاد مطالعه میکنم و در میان کتابها، با آموزههای اهورامزدا آشنا شدم و چنان شیفته او شدم که نام مستعار خودم را Ahura گذاشتم و چون ۱۰ سال پیش طراحی را آغاز کردهام، عدد لاتین X را به انتهای آن اضافه کردم.»
اولین افرادی که از تیم سندباکس به مجموعه رسیدند، «جمره» (Cemre)، هماهنگکننده رویداد، «مروه» (Merve)، مدیر سوشالمدیای ترکیه و «کیلیان» (Killian)، طراح ارشد بازیسازی بود که برای تدریس در این بوتکمپ از پاریس به استانبول آمده بود که با او درباره وضعیت اکوسیستم بلاکچین بازیسازی در ایران صحبت کردم. وقتی نکاتی از طراحی مراحل بازی میگفت، برقی در چشمانش وجود داشت، گویی در آن واحد در حال تصور این بخش و بازی کردن آن مرحله بود.
حوالی ساعت ۹ «ارسلان» (Arslan)، مدیر توسعه و رشد سندباکس در کشورهای آلمان، ترکیه، خاورمیانه و شمال آفریقای سندباکس نیز وارد مجموعه شد. او فردی صمیمی با لحن دوستانه بود که به تمامی شرکتکنندگان تکتک خوشامد گفت و زمانیکه فهمید تنها بهخاطر این رویداد از تهران به استانبول رفتهام، خوشحال شد.
پس از صرف صبحانه، ارسلان دوباره به همه خوشامد گفت و با مرور برنامههایی که طی دو روز در بوتکمپ خواهیم داشت، میکروفون را به کیلیان سپرد. او در ابتدا بهصورت تئوری از امکانات نرمافزار بازیسازی سندباکس گفت که با استفاده از یک رابط کاربری بسیار راحت، بدون نیاز به حتی یک خط کدنویسی، قابلیت ساخت و انتشار یک بازی کامل را بهصورت رایگان به کاربر میدهد.
علاوه بر این، سندباکس از دو نرمافزار دیگر هم استفاده میکند؛ اولی وکس (VOX) نام دارد که کاربران را قادر میسازد تا تنها با استفاده از پیکسلها، هر آنچه در سر دارند را بسازند یا در بازیهای خود از آنها استفاده کنند یا آنها را بفروشند. دومی خود بازی سندباکس است که بازیکنان را قادر میسازد تا به بازیهای گوناگون دسترسی پیدا کرده و از آنها درآمد کسب کنند. البته همه بازیهای سندباکس درآمدزا نیستند و بسیاری از افراد تنها بازیهای خود را برای لذت بردن خود و دیگران در این پلتفرم منتشر میکنند.
بعد از این توضیحات، شرکتکنندگان پشت سیستمهای کامپیوتری نشستند و به هر نفر یک تیشرت با مشخصات رویداد هدیه دادند. آموزشهای کیلیان علاوه بر اسکرین بزرگی که آنجا وجود داشت، از طریق توییچ (Twitch) نیز قابل دیدن بود. پس از هر بخشی که توضیح میداد، تکتک سراغ شرکتکنندگان میرفت تا به سوالات آنها پاسخ دهد.
چند ساعتی به همین شکل گذشت و در این بین که بهترین زمان برای شبکهسازی بود، با اردم (Erdem) و اریم (Erim)، دو توسعهدهنده میدلول آشنا شدم که خیلی علاقهمند به بازدید از ایران بودند.
یکی از تجربیات فوقالعاده من در این سفر، همصحبتی با ارسلان بود. بلافاصله بعد از اینکه از او خواستم در صورت امکان جلسهای داشته باشیم، مرا به صرف یک قهوه دعوت کرد. به یکی از کافههای استارباکس رفتیم، در راه ارسلان درباره تاریخ منطقهای که در آن حضور داشتیم، صحبت کرد. نکته جالب این بود که متوجه شدم اصلیت او به تبریز برمیگردد.
مدت زمان زیادی را با هم صحبت کردیم؛ از مسایل سیاسی و اجتماعی گرفته، تا اکوسیستم بلاکچین، بازیهای کامپیوتری و فرصتهای همکاری. برایم جالب بود که مدیر یک مجموعه در خارج از ایران، تا این حد آماده شنیدن حرفهای من باشد، در حالیکه اگر میخواستم با یکی از مدیران مجموعههای داخل کشور صحبت کنم، کار سختتری بود.
طی دو روزی که در این رویداد حضور داشتم، علاوهبر یادگیری نکات بسیار درباره نرمافزارهای سندباکس، سبکهای بازیسازی، برنامهریزیهایی درباره فعالیت سندباکس در ایران انجام دادم که امیدوارم بهزودی محقق شود.
در نهایت، مثل همیشه غمی در دل داشتم که چرا چنین فعالیتهایی در تمام کشورهای همسایه در حال انجام است؛ اما ما در ایران با وجود پتانسیل بسیار زیاد فقط باید از دور تماشا کنیم.
