سرآغاز
بیتکوین در بهترین روزهای خود در جهان به سر میبرد و صنعت رمزداراییها از همیشه پویاتر و امیدوارکنندهتر است. روزی نیست که از روسیه تا امارات و از هنگکنگ تا ایالات متحده اخبار نویدبخشی از توسعه، آزادسازی، حمایت و سرمایهگذاری در این حوزه به گوش نرسد و این البته ربطی به کشور عزیز ما ندارد.
در ایران در دیماه شاهد شدیدترین سرکوبها علیه رمزداراییها بودیم. درگاه سکوهای تبادل رمزارزی بدون هیچ توضیح قانونی از سوی بانک مرکزی برای چند هفته بسته شد و این در شرایطی است که بانک مرکزی چند هفته پیش از آن نیز برای ۴۸ ساعت نسبتبه مسدودسازی حساب تعداد زیادی از سکوها اقدام کرده بود. این اقدامات که بهظاهر فاقد هر پشتوانه قانونی و اقناعکنندهای هستند، نمونهای از بیتدبیریها و اعمال غیرمسوولانهای به شمار میروند که میتواند هر صنعتی را در کشور نابود کند. نابودی صنعت رمزداراییهای ایران بهجز رقبای خارجی و فعالان بازارهای غیرشفاف زیرزمینی، به نفع هیچکس نیست.
اگر نظیر این مسدودسازی برای هر یک از بانکهای دولتی رخ میداد شاید به یک هفته نمیکشید که آن بانک چارهای جز اعلام ورشکستگی نداشت، اما سکوهای رمزارزی باقی ماندهاند چون از ابتدا نیز بدون رانت، حمایت و اجازه کسی و تنها با تکیه بر خود و اعتماد مردم فعالیت خود را آغاز کردهاند و آنچنان که از نظرات مردم در شبکههای اجتماعی و رسانهها برمیآید، این مردم همچنان حامی شرکتهای رمزارزی ایرانی هستند؛ نکتهای تاملبرانگیز و قابلاحترام.
دعوای اصلی در ایران، بر سر این صرافیها نیست، بر سر درگاه، رمزداراییها و کل این صنعت نیست؛ آنچه بهواقع جای نگرانی دارد، فقدان نگاه ملی و توسعهگرا در کشور است. عارضهای که این دعواها در کشور را به جدال بر سر کیکهای کوچک تبدیل کرده است؛ که در مقالهای در این شماره در مورد آن به تفصیل نوشتهام.
در این شماره همچنین درباره سرمایهگذاری سنگین قطر در بیتکوین و اقدامات جدید امارات متحده از جمله انتشار قریبالوقوع تتر بر پایه درهم نوشتهایم.
ما باید بهطور جدی نگران «حاکمیت ریال» باشیم، حاکمیت ریال با دستفرمان فعلی آسیب جدی خواهد دید. هیچ سد و مانعی نمیتواند از رواج رمزارزهای خارجی در بازار ایران و بهخصوص بخش زیرزمینی این بازار پیشگیری کند. تنها تدبیر موثر در این میان، فضاسازی برای رشد شرکتهای ایرانی در تمام عرصهها و کاربردهای رمزداراییها و بهخصوص در حوزههایی چون توکنسازی و ارایه خدمات مالی غیرمتمرکز است.
صنعت رمزداراییهای ایران یک صنعت خودساخته و ارگانیک است و بهحتم بر چالشهای فعلی فایق خواهد آمد؛ اما آنچه آسیب میبیند بهرهمندی دولت از این صنعت و تکیه بر این صنعت بهعنوان ابزاری ملی برای توسعه کشور است. توسعه اتفاقی نیست، تدبیر میخواهد و هوش و تعهد.
تا شمارهای دیگر همراه باشید.